Με το μυαλό στις ραγδαίες εξελίξεις στον Ελεύθερο Τύπο και σεβόμενοι την 24ωρη απεργία της ΕΣΗΕΜΘ και της ΕΣΗΕΑ -παρότι αυτό το blog δεν αποτελεί επαγγελματική απασχόληση, αλλά απλώς έναν τρόπο έκφρασης- "σιγήσαμε" από χθες το απόγευμα. Κάναμε μόνο μία μικρή... παρασπονδία, προκειμένου να ανεβάσουμε το ψήφισμα των εργαζομένων στα δύο Μέσα, καθώς και τη διεύθυνση του ιστολογίου τους. Αρκετές ώρες αργότερα, με σαφώς πιο καθαρό μυαλό και αφού διαβάσαμε και ακούσαμε διάφορες απόψεις, νομίζω ότι μπορούμε να πούμε μερικά πραγματάκια επί του θέματος.
Το κλείσιμο του Ελεύθερου Τύπου -δεν αναφέρω συνεχώς και τον City, για να μην κουράσω- αποτελεί, ασφαλώς, μία μεγάλη "βόμβα" στο χώρο των ελληνικών ΜΜΕ. Πέραν της προφανούς συνέπειας, ότι δηλαδή μένουν στο δρόμο περισσότερα από 300 άτομα, ελλοχεύει ο κίνδυνος ενός "ντόμινο", το οποίο θα παρασύρει και αρκετά ακόμη Μέσα, έντυπα ή ηλεκτρονικά. Η δικαιολογία (οικονομική κρίση) υπήρχε εδώ και αρκετούς μήνες, τα πρώτα ανησυχητικά δείγματα είχαν ήδη διαφανεί (απολύσεις, εθελούσιες έξοδοι, περικοπές αποδοχών και επιδομάτων, καθιέρωση της εργασίας με μπλοκάκι του ΤΕΒΕ (πλέον αποτελεί μάλλον κανόνα, παρά εξαίρεση), συνεχής αλλαγή -προς το χειρότερο βεβαίως- των εργασιακών όρων, οι καθυστερήσεις πληρωμών, καθώς και το λουκέτο σε κάποια "μαγαζιά".
Το κλείσιμο του Ε.Τ., ωστόσο, αποτελεί το... κερασάκι στην τούρτα. Πολύ φοβάμαι ότι θα δώσει στους εκδότες και τα... μεγάλα αφεντικά το άλλοθι που επιζητούσαν διακαώς, ώστε να προχωρήσουν σε ακόμη περισσότερες απολύσεις και σε ακόμη πιο έντονη και δυσχερή -για τους εργαζόμενους- αλλαγή των εργασιακών σχέσεων.
Η αντίδραση
Με εντυπωσίασε η άμεση αντίδραση της συνδικαλιστικών Ενώσεων. Πολύ γρήγορα η το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ προχώρησε σε έκτακτη συνεδρίαση και προκήρυξε 24ωρη απεργία σε όλα τα Μέσα. Στην ίδια απόφαση προχώρησε λίγο αργότερα και η ΕΣΗΕΜΘ. Κάποιοι υποδέχτηκαν με ικανοποίηση την ενέργεια των δύο Ενώσεων, ενώ κάποιοι άλλοι υποστήριξαν ότι η απεργία ήταν... βούτυρο στο ψωμί της Γιάννας Αγγελοπούλου, αφού έτσι αποφεύχθηκε ο... χαμός στα τηλεοπτικά παράθυρα το βράδυ της Δευτέρας. Σεβαστές και οι δύο απόψεις...
Δεν μπορώ να μην αναφέρω, ωστόσο, και την πικρία που αισθάνθηκαν κάποιοι άνεργοι δημοσιογράφοι, οι οποίοι έκαναν λόγο για άλλα μέτρα και άλλα σταθμά. Ενδεικτική η περίπτωση των εργαζομένων στον Ξένιο 94,3 (μπορείτε να διαβάσετε την ανακοίνωσή τους εδω: http://anergoidimosiografoi.blogspot.com/2009/06/943-fm.html". Θα ήταν ευχής έργο να υπήρχε πάντοτε μία κοινή, συντονισμένη και δυνατή αντίδραση σε κάθε αντίστοιχη "βόμβα" (π.χ. το κλείσιμο -σε χρόνο ρεκόρ- της εφημερίδας Center For).
Τα... μαύρα πρόβατα
Μέσα σε όλα αυτά, υπήρξαν και κάποιοι που έσπασαν ή θέλησαν να σπάσουν την απεργία. Δε νομίζω ότι χρειάζεται να τους χαρακτηρίσουμε ή να τους επικρίνουμε. Μπορούμε, απλώς, να τους χτυπήσουμε εκεί που πονάνε: στην τσέπη τους... Έχει κι αλλού πορτοκαλιές...
Τα αίτια και το μέλλον
Πολλά είναι τα αίτια που οδήγησαν αρκετά "μαγαζιά" στο χείλος του γκρεμού -κάποια ήδη γκρεμοτσακίστηκαν και κάποια άλλα παλεύουν να κρατηθούν με νύχια και με δόντια-. Ο υπερβολικά μεγάλος αριθμός εφημερίδων σε μία μικρή χώρα, οι πολίτες της οποίας δεν είναι λάτρεις του διαβάσματος (προτιμούν την τηλεόραση και τα DVD των Κυριακάτικων), η κακή οικονομική διαχείριση (το ποσό των 5,5 εκ. ευρώ που λέγεται ότι έμπαινε μέσα ο Ε.Τ. κάθε μήνα είναι εξωφρενικό), τα νέα δεδομένα που προκαλεί η εξάπλωση του Internet και των ηλεκτρονικών Μέσων, η απαξίωση του πολιτικού συστήματος και των κομμάτων και φυσικά η τεχνητή οικονομική κρίση, που έχει μετατραπεί πλέον σε πραγματική, είναι μερικοί παράγοντες που έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της σημερινής κατάστασης.
Όσον αφορά το τι μέλλει γενέσθαι, φαίνεται ότι πηγαίνουμε, αργά ή γρήγορα, σε ένα ξεκαθάρισμα της αγοράς, με το κλείσιμο ορισμένων "μαγαζιών" και την επιβίωση μόνο όσων μπορούν να αντέξουν τους κραδασμούς. Το μόνο σίγουρο είναι, ότι το μέλλον ανήκει στις ηλεκτρονικές εφημερίδες, κατά πρώτο λόγο, και στα free press, κατά δεύτερο. Το θέμα είναι πόσοι ακόμη εργαζόμενοι θα... πληρώσουν τη νύφη, μέχρι να φτάσουμε στη νέα εποχή των ΜΜΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου