Λίγο πριν το τέλος της χθεσινής συναυλίας των Mikro στο Μύλο, ο τραγουδιστής (και όχι μόνο...) του συγκροτήματος, Nikonn, ξεσπάθωσε και εξέφρασε το... παράπονό του για μία κριτική του περιοδικού Sonik. Το ξέσπασμα διαδέχτηκε η αποθέωση από το κοινό και ακόμη δύο τραγούδια, πριν ολοκληρωθεί η συναυλία.
Δε γνωρίζω τι είχε γραφτεί στο εν λόγω περιοδικό. Το σίγουρο είναι, ότι η κριτική ενόχλησε ιδιαίτερα τα μέλη της μπάντας. Βεβαίως, δεν αποκλείεται το ξέσπασμα να οφείλεται και στη μικρή προσέλευση του κόσμου -δεν ήμασταν πάνω από 200-300 άτομα-.
Το θέμα της προσέλευσης, πάντως, σηκώνει αρκετή κουβέντα. Αρχικά, σκέφτηκα ότι ήταν δύσκολο να γεμίσει το Stage σε μία "νεκρή" μέρα, όπως η Δευτέρα και ενώ την ίδια ώρα γίνονταν αρκετές ακόμη συναυλίες στη Θεσσαλονίκη (Μητροπάνος στο Θέατρο Γης, Βανδή - Goin' Through στο γήπεδο του Απόλλωνα, Banjofondo στη Μονή Λαζαριστών). Κατά την επιστροφή μου στο σπίτι, ωστόσο, είδα τον πανικό που γινόταν στα... Κοράλια -φαντάζομαι και στο λιμάνι- και επιβεβαίωσα αυτό που αρνούμουν νωρίτερα να παραδεχτώ: ότι η Θεσσαλονίκη είναι -κυρίως- μία μεγάλη μπουζουκοφραπεδούπολη.
Για να μην το περιορίσω μόνο στη Θεσσαλονίκη, πάντως, πιστεύω ότι οι Mikro είναι ένα από τα πλέον αδικημένα συγκροτήματα στην Ελλάδα, αφού, μαζί με τον Κωνσταντίνο Βήτα (ή τους Στέρεο Νόβα, αν προτιμάτε) είναι οι μοναδικοί Έλληνες που θα μπορούσαν να κάνουν αξιόλογη διεθνή καριέρα. Όπως είχαν πει, όμως, και οι ίδιοι σε παλιότερη συνέντευξή τους στο Sonik (ειρωνεία!), "στην Ελλάδα ο νεωτερισμός είναι καταδικασμένος από το βαλτωμένο τοπίο των δισκογραφικών και των ΜΜΕ".
*Η παρούσια των Mikro, πάντως, ήταν εξαιρετική και γέμισε με μουσικές, χρώματα και συναισθήματα όλους όσους βρέθηκαν στο πάρτυ τους.
**Καλύτερα λίγοι και καλοί, παρά πολλοί και... αδιάφοροι, όπως είχε γίνει πριν μερικούς μήνες στο Vogue, όπου οι περισσότεροι δε χειροκροτούσαν καν μετά το τέλος των τραγουδιών...
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν έχω κανένα πρόβλημα με τα μπουζούκια. Ίσα ίσα, τα... τιμώ με την παρουσία μου αρκετά συχνά. Απλώς, δεν μπορώ τις υπερβολές, τις ενδιάμεσες καταστάσεις και τη νοοτροπία "πάω κάπου, επειδή πηγαίνουν όλοι"...
ΑπάντησηΔιαγραφή